شفا مگ

جدا شدن جفت: علائم، علت، تشخیص و درمان

جدا شدن جفت یک عارضه غیر عادی و اورژانسی در دوران بارداری است که نوزاد از دیواره رحم جدا می شود و معمولا در سه ماه آخر بارداری ممکن است اتفاق بیوفتد.

جدا شدن جفت

جدا شدن جفت یک عارضه غیر عادی و جدی در دوران بارداری است و باعث می شود جفت به طور نسبی یا کامل از دیواره داخلی رحم قبل از زایمان جدا شود. این اتفاق باعث کاهش اکسیژن و مواد مغذی در نوزاد و خونریزی شدید در مادر می شود.

جفت در دوران بارداری در رحم ایجاد شده و به دیوار رحم متصل می شود و این اتصال به دلیل تامین مواد مغذی و اکسیژن می باشد. زمانی که کودک از رحم جدا شود باعث کاهش اکسیژن و مواد مغذی در نوزاد می شود.

جدا شدن جفت می تواند برای کودک و گاهی مادر تهدید کننده زندگی باشد.این امر می تواند منجر به زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد و از دست دادن خون زیاد از مادر شود. در برخی از موارد نادر باعث مرگ نوزاد شود.

جدا شدن جفت در بیشتر مواقع در سه ماه آخر بارداری به خصوص در هفته های آخر بارداری اتفاق می افتد و می توان برای تشخیص آن برخی از علائم را دنبال کرد که در ادامه به آن می پردازیم.

علائم جدا شدن جفت

زمانی که جنین از رحم جدا می شود، علائم و نشانه هایی را به همراه دارد که شایعترین علائم آن خونریزی شدید واژن می باشد که البته ممکن است در برخی افراد نشان داده نشود.

برخی از علائم جدا شدن جفت شامل:

  • درد شکم
  • کمر درد
  • حساسیت یا سفتی رحم
  • انقباضات رحمی

انعقاد خون در داخل رگ های بدن مادر می تواند از علائم دیگر جدا شدن جفت باشد، زیرا به هنگام جدا شدن جفت، برخی مواد از آن به خون مادر وارد می شود و باعث انعقاد گسترده خون در داخل رگ های مادر می شود. به همین خاطر امکان خونریزی از بینی، خون در ادرار، خونریزی به داخل پوست و ایجاد نقاط قرمز رنگ در پوست شود.

درد شکم و کمر درد اغلب به طور ناگهانی شروع شده و میزان خونریزی واژن می تواند بسیار متفاوت باشد و لزوما نشان دهنده میزان جدا شدن جفت از رحم نمی باشد. در برخی موارد ممکن است خون در رحم بماند که ممکن است حتی در زمان جدا شدن شدید جفت، خونریزی قابل مشاهده ای وجود نداشته باشد.

علت جدا شدن جفت

علت جدا شدن جفت اغلب ناشناخته است، اما دلایل احتمالی نیز وجود دارد مانند ضربه یا اسیب به شکم که می تواند از علت های جدا شدن جفت باشد. برخی از حوادث که ممکن است باعث جدا شدن جفت شود، زمین خوردن یا از دست دادن سریع مایع در رحم می باشد.

البته برخی از عوامل هستند که می تواند خطر جدا شدن جفت را افزایش دهد که شایع ترین این عوامل ضربه شکمی می باشد. فشار خون بالا مزمن، پره اکلامپسی ، سیگار کشیدن، پارگی زودرس غشا، عفونت داخل رحم در دوران بارداری و سن بالای 40 سال می تواند از عوامل پرخطر برای جدا شدن جفت باشد.

عوارض جدا شدن جفت

جدا شدن جفت می تواند برای مادر و کودک مشکلاتی را بوجود آورد که در برخی از موارد می تواند تهدید کننده زندگی باشد. خطرات و عوارض جانبی که می تواند برای مادر بوجود آید شامل :

  • شوک ناشی از ، از دست دادن خون
  • مشکلات لخته شدن خون
  • نیاز به دریافت خون
  • نارسایی کلیه یا سایر ادام های ناشی از از دست دادن خون

همچنین خطراتی نیز ممکن است برای نوزاد متولد نشده داشته باشد که شامل:

  • رشد نکردن نوزاد به دلیل محدود بودن مواد مغذی
  • عدم دریافت اکسیژن کافی
  • تولد زودرس
  • مرده زایی

پیشگیری از جدا شدن جفت

شما نمی توانید از جدا شدن جفت جلوگیری کنید، اما می توانید برخی از عوامل خطر را کاهش دهید. به عنوان مثال سیگار نکشید و اگر فشار خون دارید با مراقبت های بهداشتی و درمانی آن را کنترل کنید.اگر دچار ضربه شکمی شدید از قبیل تصادف اتومبیل، زمین خوردن یا اسیب دیدگی سریعا به فوریت های پزشکی مراجعه کنید.

درمان جدا شدن جفت

جدا شدگی جفت قبل از زایمان یک مورد اورژانسی است . اگر جداشدگی جفت خفیف باشد، این امکان وجود دارد که بتوانید پس از معاینه به خانه برگردید و در منزل استراحت نموده و تحت مراقبت دقیق قرار بگیرید.

معمولا جدا شدن جفت بر اساس علائم، میزان خونریزی و درد تشخیص داده می شود. پزشک ممکن است برای تشخیص دقیق سونوگرافی انجام دهد تا بتواند محل دقیق خونریزی و وضعیت جنین را بررسی کند.

اگر در هفته 24 تا 34 بارداری قرار داشته باشید پزشک نظارت دقیقی را انجام می دهد و اگر آزمایشات نشان دهد که شما و نوزاد از وضعیت خوبی برخوردار هستید ممکن است تا آنجایی که ممکن است زایمان انجام نشود. البته ممکن است تا زمان زایمان می بایست در بیمارستان بمانید.

اگر جداشدگی جفت شدید باشد می بایست در بیمارستان بستری شوید، همچنین ممکن است پزشک تجویز جراحی برای تولد نوزاد به روش سزارین یا گاهی اوقات زایمان طبیعی کند.

سلب مسئولیت مطالب و مقالات مجله شفا جنبه اطلاع رسانی و آموزش دارد. این مطالب توصیه پزشکی تلقی نمی شود و نباید مطالب را جایگزین مراجعه به پزشک کرد و برای استفاده از آنها لازم است با پزشک مربوطه مشورت کنید.