شفا مگ

روپیکسون: موارد مصرف، نحوه مصرف و عوارض

قرص روپیکسون 5، 10، 20، 40 یک داروی کمکی به همراه رژیم غذایی برای کاهش کلسترول، تری گلیسیرید و کاهش پلاک چربی در بزرگسالان و کودکان بالای 8 سال می باشد

قرص روپیکسون

روپیکسون یک داروی کاهش دهنده کلسترول می باشد و به همراه یک رژیم غذایی مناسب برای کمک به کاهش کلسترول های بد و چربی و افزایش کلسترول خوب در خون استفاده می شود. این دارو در گروه استاتین قرار دارد.

قرص روپیکسون در اشکال 5 ، 10، 20 و 40 میلی گرم در داروخانه ها در دسترس است و شکل دارویی آن توسط پزشک با توجه به شرایط بیمار و شدت بیماری تجویز می شود.این دارو برای کاهش کلسترول بد و در برخی موارد برای کاهش سرعت تصلب شرایین و کاهش خطر سکته مغزی استفاده می شود.

 قرص روپیکسون با کاهش میزان کلسترول ساخته شده در کبد کار می کند و کلسترول بد را کاهش داده و میزان کلسترول خوب را افزایش می دهد و خطر بیماری های قلبی را کاهش می دهد و به جلوگیری از سکته های مغزی و قلبی کمک می کند.

علاوه بر داشتن یک رژیم غذایی مناسب (مانند کلسترول پایین، رژیم کم چربی ) ، سایر تغییراتی در سبک زندگی که ممکن است به عملکرد روپیکسون کمک کند. این تغییر سبک زندگی شامل ورزش ، کاهش وزن در صورت اضافه وزن و قطع سیگار است.

فرق روپیکسون با آتورواستاتین: تفاوت روپیکسون و آتورواستاتین در عملکرد آنها در برخی از بیماری ها می باشند ولی هر دو دارو برای کاهش کلسترول خون می باشند. به طور مثال در آزمایشاتی که بر روی مبتلایان به هایپرکلسترولمی انجام شد دریافتند که روپیکسون یا همان روزوواستاتین اثربخشی بهتری نسبت به آتورواستاتین داشته است. به هر حال پزشک با توجه به تشخیص و شرایط بیماری شما این دارو را تجویز کرده است.

روپیکسون چیست

روپیکسون یک داروی کمکی به همراه رژیم غذایی در بزرگسالان مبتلا به چربی خون زیاد، هیاپر کلسترولمی فامیلی، هیپر کلسترولمی هموزیگوت فامیلی، تری گلیسیری خون زیاد می باشد.

روپیکسون از دسته داروهای استاتین می باشد و با مهار آنزیم های موجود در کبد که سنتز کلسترول انجام می دهد میزان کلسترول بد را کاهش می دهد و باعث افزایش کلسترول خوب می شود.

روپیکسون متابولیسم کبدی دارد و شروع اثر بخشی آن ظرف یک هفته حداکثر 4 هفته می باشد. نیمه عمر روپیکسون حدود 19 ساعت است و طی 3 تا 5 ساعت به اوج غلظت پلاسمایی خود می رسد و 90 درصد آن از طریق مدفوع دفع می شود.

موارد مصرف روپیکسون

روپیکسون یک داروی کاهش دهنده کلسترول می باشد که به همراه یک رژیم غذایی برای کاهش سطح کلسترول در خون، کاهش تری گلیسیرید و افزایش سطح کلسترول خوب تجویز می شود.

روپیکسون ممکن است برای درمان انواع ارثی کلسترول بالا که با نام هایپرکلسترولمی شناخته می شود نیز استفاده می شود. این نوع کلسترول بالا در نوع هتروزیگوت که از یک والد به ارث رسیده است و نوع هموزیگوت که از هر دو والدین به ارث رسیده است می باشد.

ممکن است پزشک قرص روپیکسون را برای کاهش سرعت تصلب شرایین و کاهش خطر سکته معزی، حمله قلبی و سایر عوارض در مردان 50 سال به بالا یا زنان 60 سال به بالا تجویز کند.

هشدار مهم مصرف روپیکسون

این دارو برای بیماران مبتلا به بیماری کبدی و کلیوی نیز منع مصرف دارد و در صورت ابتلا به بیماری کبدی یا کلیوی حتما قبل از تجویز با پزشک خود مشورت کنید.

قرص روپیکسون در دوران بارداری منع مصرف دارد زیرا ممکن است به نوزاد متولد نشده آسیب برساند.اگر باردار هستید قبل از تجویز با پزشک خود مشورت کنید و اگر از این دارو استفاده می کنید بهتر است از کنترل بارداری استفاده کنید و در صورت باردار شدن بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

در زمان مصرف قرص روپیکسون ممکن است دچار برخی علائم زیر شوید که در صورت مشاهده این علائم ممکن است پزشک برای مدت کوتاهی استفاده از روپیکسون را برای شما قطع کند.

  • تشنج کنترل نشده
  • عدم تعادل الکترولیت ها مانند پایین بودن سطح پتاسیم خون
  • شدت فشار خون پایین
  • عفونت یا بیماری شدید
  • کم شدن آب بدن
  • جراحی یا اورژانس پزشکی

اگر سابقه بیماری کبدی، کلیوی، اختلال تیروئید و بالای 65 سال دارید حتما با پزشک خود قبل از تجویز این دارو مشورت کنید.

قرص روپیکسون ممکن است باعث تجزیه بافت عضلانی شود که منجر به نارسایی کلیه شود، این اتفاق بیشتر در زنان و افراد مسن یا افرادی که بیماری کلیوی یا کم کاری تیروئید کنترل نشده دارند رخ می دهد.

نحوه مصرف روپیکسون

قرص روپیکسون معمولا یک بار در روز به همراه غذا یا بدون غذا مصرف می شود و باید سعی کنید هر روز دارو را در همان ساعتی که مصرف کرده استفاده کنید.

این دارو را می توانید با غذا یا بدون غذا مصرف کنید. مصرف آن همراه با غذا ممکن است به کاهش ناراحتی معده کمک کند.

در زمان مصرف روپیکسون از خوردن غذاهای سرشار از چربی یا کلسترول خودداری کنید، زیرا روپیکسون را با یک رژیم غذایی متعادل مصرف نکنید به درستی کار نمی کند و موثر نخواهد بود.

برخی از آنتی اسید ها می توانند جدب روپیکسون را برای بدن دشوار کنند. پس تا 2 ساعت پس از مصرف روپیکسون از مصرف داروهای ضد اسید که حاوی آلومینیوم یا منیزیم هستند خودداری کنید.

عوارض جانبی روپیکسون

عوارض جانبی شایع روپیکسون درد عضلانی، درد مفصل، دیابت، گلودرد، سردرد، ضعف و کمبود انرژی، سرگیجه، افزایش کراتین فسفوکیناز، تهوع، یبوست، درد شکم، عفونت دستگاه ادراری می باشد.

البته باید بدانید که روپیکسون نیز مانند سایر داروها در برخی افراد عوارض جانبی داشته باشد و این عوارض ممکن است خفیف باشد و طی چند روز از بین برود. اما اگر این عوارض شدید بود و از بین نرفت می بایست به پزشک مراجعه کنید.

عوارض جانبی جدی و کمتر شایع قرص روپیکسون شامل:

  • زرد شدن پوست و چشم
  • بیماری عضلانی
  • رابدومیولیز
  • نارسایی کبد
  • بزرگ شدن بافت پستان در مردان
  • بی حسی، گزگز، درد در اندام انتهایی

این لیست کاملی از عوارض جانبی روپیکسون نمی باشد و ممکن است عوارض جانبی جدی دیگری نیز رخ دهد. در صورت مشاهده هر علائم مشکوک با پزشک خود مشورت کنید.

تداخل دارویی روپیکسون

قرص روپیکسون ممکن است مانند سایر داروها با برخی از داروها تداخل دارویی داشته باشد و این بدین معنا است که مصرف همزمان روپیکسون با برخی داروها ممکن است اثر داروها را افزایش یا کاهش دهد. این تغییر در اثر بخشی می تواند باعث عوارض جانبی شود.

ممکن است قبل از تجویز روپیکسون شما داروهای دیگری در حال مصرف داشته باشید که می بایست به پزشک خود اطلاع دهید. شاید پزشک شما نیاد بداند که دوزهای سایر داروهای مصرفی شما را تغییر دهد و یا برخی از داروها را حذف کند.

استفاده برخی از داروهای خاص به همراه روپیکسون ممکن است خطر ابتلا به مشکلات جدی عضلانی را افزایش دهد. بسیار مهم است که تمام داروهایی را که استفاده می کنید به پزشک خود بگویید.

این لیست کاملی از داروهای در تداخل با روپیکسون نمی باشد، در صورت مصرف هر دارویی می بایست قبل از تجویز با پزشک خود در این باره مشورت کنید.

نمونه هایی از داروهایی که می توانند باعث تداخل با روپیکسون شوند شامل موارد زیر است:

1- داروهای کاهش دهنده اسید

این داروها زمانی که همزمان با روپیکسون مصرف شود مانند آنتی اسید های حاوی آلومینیوم یا منیزیم می توانند مقدار روپیکسون را در خون شما کاهش دهند. این کاهش مقدار باعث می شود روپیکسون اثر بخشی کمتری داشته باشد.

بهتر است داروهای ضد اسید معده را حداقل 2 ساعت پس از مصرف روپیکسون مصرف کنید.

2- داروهای رقیق کننده خون

وارفارین یک رقیق کننده خون است و مصرف این دارو با روپیکسون می تواند INR شما را افزایش دهد و می تواند عوارض جانبی شدید و جدی به همراه داشته باشد.

3- داروهای کلسترول

در صورت مصرف روپیکسون با داروهایی که برای درمان کلسترول بالا استفاده می شود می تواند سطح روپیکسون را در خون افزایش دهند. این طر ابتلا به مشکلات عضلانی را افزایش می دهد.

برخی از این داروها شامل:

  • نیاسین
  • گلمفیبروزیل
  • فنوفیبرات

4- داروهای اچ ای وی

در صورت مصرف داروهای اچ ای وی با روپیکسون می تواند سطح روپیکسون را در بدن افزایش دهند. این باعث افزایش خطر افزایش عوارض جانبی روپیکسون می باشد. این عوارض جانبی شامل مشکلات عضلانی مانند درد عضلانی، ضعف یا حساسیت می باشد.

نمونه هایی از این داروها شال مهار کننده های پروتئاز مانند:

  • آتازاناویر
  • ایندیناویر
  • لوپیناویر

5-داروهای هپاتیت C

در صورت مصرف با روپیکسون با برخی از داروهای هپتایت C ممکن است سطح روپیکسون را در بدن افزایش دهد که این خطر می تواند خطر ابتلا به عوارض جانبی روپیکسون را بیشتر کند. این عوارض جانبی شامل مشکلات عضلانی ، ضعف یا حساسیت می باشد.

6- سایر داروها

برخی از داروها که ممکن است با روپیکسون تداخل داشته باشند شامل:

  • داروهای ضد قارچ مانند فلوکونازول، کتوکونازول
  • داروی سرطان مانند دارولوتامید، رگورافنیب
  • سیکلوسپورین
  • برخی از ویتامین ها مانند ویتامین B3 و داروهایی که حاوی نیاسین یا اسید نیکوتینیک هستند.

مصرف روپیکسون در دوران بارداری

روپیکسون در گروه X بارداری قرار دارد و دوران بارداری منع مصرف دارد و نباید مصرف شود. زیرا این دارو باعث مهار سنتز کلسترول و احتمالا سنتز سایر مواد فعال بیولوژیکی ناشی از کلسترول می شود و این کار باعث سقط جنین شود.

روپیکسون در دوران شیردهی

قرص روپیکسون ممکن است به شیر مادر منتقل شود و ممکن است به نوزاد شیرخوار آسیب جدی برساند، به همین خاطر مصرف این دارو در دوران شیردهی منع مصرف دارد.قبل از تجویز این دارو توسط پزشک با او درباره شیردهی مشورت کنید، شاید لازم باشد شیردهی به نوزاد را قطع کنید.

سلب مسئولیت مطالب و مقالات مجله شفا جنبه اطلاع رسانی و آموزش دارد. این مطالب توصیه پزشکی تلقی نمی شود و نباید مطالب را جایگزین مراجعه به پزشک کرد و برای استفاده از آنها لازم است با پزشک مربوطه مشورت کنید.