والساکور: موارد مصرف، نحوه مصرف و عوارض

قرص والساکور یکی از داروهایی است که پزشک برای درمان افرادی که مبتلا به فشار خون بالا و نارسایی قلبی هستند تجویز می کند. این دارو برای افرادی که دچار حمله قلبی شده اند تجویز می شود و باعث می شود، افرادی که دچار نارسایی قلبی هستند کمتر به بیمارستان مراجعه کننند.

تفاوت والساکور با والسارتان: قرص والساکور نام تجاری داروی والسارتان یا همان والزارتان است و هر دو داروی فشار خون می باشند و برای کاهش فشار خون برای بیماران مبتلا به فشار خون تجویز می شوند. قرص والساکور 40، 80 و 160 از اشکال دارویی این دارو است که در داروخانه ها موجود می باشد.

قرص والساکور نام تجاری داروی والزارتان است و در دسته داروهای قلبی قرار دارد. این دارو با شل کردن رگ های خونی باعث می شود گیرنده های آنژیوتانسین در خون به راحتی حرکت کنند. همچنین باعث کاهش فشار خون بالا می شود که باعث جلوگیری از سکته های مغزی، حملات قلبی و مشکلات کلیوی می شود.این دارو برای کنترل فشار خون بالا بخشی از مدیریت خطرهای قلبی می باشد، به همراه این دارو باید چربی خون، دیابت را کنترل کرده و اگر سیگار می کشید آن را ترک و همچنین مصرف سدیم را محدود کنید.

عوارض جانبی والساکور که شایعتر هستند شامل سردرد، سرگیجه، علائم آنفولانزا، خستگی و درد معده می باشد که معمولا خفیف و مختصر هستند و طی چند ساعت تا چند روز از بین می رود. اما ممکن است عوارض دیگری را نیز تجربه کنید که در ادامه به برخی از این عوارض پرداختیم. همچنین در ادامه با موارد مصرف، نحوه مصرف والساکور بیشتر آشناشوید.

والساکور چیست

قرص والساکور نام تجاری والزارتان است که یک آنتاگونیست مشتق شده از تریازول غیر پپتیدی خوراکی آنژیوتانسین با خواص ضد فشار خون است. این دارو به طور انتخابی و رقابتی مانع اتصال آنژیوتانسین به گیرنده زیر نوع ATi در عضله صاف عروقی و غدد فوق کلیوی می شود و از انقباض عروقی با واسطه AT سنتز و ترشح آلدوسترون و جذب مجدد کلیه سیدم جلوگیری می کند و در نتیجه انبساط عروقی، افزایش دفع سدیم ایجاد می شود.

والساکور از طریق گوارش به خوبی جذب شده و پس از جذب حدود 2 تا 4 ساعت طول می کشد تا به اوج غلظت پلاسمایی خود برسد. متابولیسم این دارو کبدی است و توسط CYP2C9 متابولیزه می شود و حدود 6 ساعت نیمه عمر آن است و سپس توسط مدفوع و ادرار دفع می شود.

 نحوه مصرف قرص والساکور

داروی والساکور برای بیماری و شرایط شما تجویز شده است و حتما مطابق دستور پزشک آن را مصرف کنید و می توانید آن را با غذا یا بدون غذا مصرف کنید. این دارو را معمولا یک یا دو بار در روز مصرف می شود که دوز مصرف آن بر اساس شرایط پزشکی و پاسخ به درمان مشخص می شود.

توجه داشته باشید که استفاده به موقع و مرتب این دارو می تواند باعث می شود بهتری ننتیجه را از دارو بگیرید. سعی کنید این دارو را در همان ساعت مشخص شده مصرف کنید.

عوارض جانبی قرص والساکور

قرص والساکور ممکن است در برخی افراد عوارض جانبی ایجاد کند که شایعترین آنها سرگیجه و سبکی سر می باشد که پس از عادت کردن بدن با این دارو از بین می رود. اما اگر این علائم از بین نرفت و یا شدید تر شد سریعا به پزشک مراجعه کنید. در زمان ایجاد سرگیجه یا سبکی سر، سعی کنید به آرامی بنشینید و یا بلند شوید.

عوارض جانبی برای هر دارو وجود دارد، اما ممکن است در برخی افراد ایجاد شود، زیرا عملکرد دارو در بدن هر فرد متفاوت است. توجه داشته باشید که پزشک این دارو را تجویز کرده و می داند که سود این دارو بیشتر از عوارض جانبی آن است. قطعا بسیاری از این دارو استفاده کرده اند و عوارض جانبی را تجربه نکردند.

عوارض جانبی والساکور که در افراد با نارسایی قلبی بیشتر شایع است شامل سرگیجه، فشار خون پایین، اسهال، درد مفصل و کمر، خستگی و فشار خون بالا می باشد. اگر دچار غش، علائم سطح بالای پتاسیم خون مانند ضعف عضلانی، ضربان قلب آهسته و نامنظم شدید، این از عوارض جانبی والساکور می باشد که می بایست سریعا به پزشک مراجعه کنید.

در بالا گفته شد که والساکور برای مشکلات کلیوی نیز ممکن است تجویز شود، اما به ندرت ممکن است باعث بروز مشکلات جدی در کلیه شود یا آن را بدتر کند.

این دارو ممکن است در موارد نادر باعث واکنش آلرژیک شود که علائم آن بثورات پوستی، خارش، تورم، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی می باشد که در صورت مشاهده این علائم مصرف دارو را قطع و سریعا به پزشک یا فوریت های پزشکی مراجعه کنید.این لیست کاملی از عوارض احتمالی این دارو نمی باشد و در صورت مشاهده عوارض جانبی مشکوک با پزشک خود تماس بگیرید.

هشدارهای مهم مصرف قرص والساکور

برای اینکه بتوانید بهترین نتیجه را از این دارو بگیرید و مطمئن باشید که دارو برای شما بی خطر است بهتر است برخی نکات را رعایت کنید. از مهمترین مواردی که باید رعایت شود، افرادی که به این دارو حساسیت دارند نباید از آن استفاده کنند.

اگر سابقه بیماریی خاصی مانند مشکلات کبدی، از دست دادن بیش از حد آب بدن و مواد معدنی دارید، حتما با پزشک خود درمیان بگذارید.

این دارو ممکن است باعث شود که سطح پتاسیم در بدن افزایش پیدا کند، به همین خاطر اگر از مکمل های پتاسیم یا جایگزین های نمک حاوی پتاسیم حتما قبل از تجویز به پزشک خود بگویید.

در زمان تجویز والساکور ، هر دارویی از قبل مصرف می کنید را به پزشک خود بگویید، زیرا ممکن است برخی داروها با این والساکور تداخل داشته باشند.

والساکور در دوران بارداری منع مصرف دارد ، زیرا می تواند به نوزاد متولد نشده آسیب برساند. اگر باردار هستید یا قصد باردار شدن دارید حتما با پزشک خود مشورت کنید.

مصرف قرص والساکور در دوران شیردهی باید حتما با پزشک مشورت شود، زیرا مشخص نیست که این دارو به شیر مادر منتقل می شود یا خیر.

والساکور با چه داروهایی تداخل دارد

قرص والساکور می تواند با برخی از داروها تداخل دارویی داشته باشد.به این معنی است که مصرف همزمان این دارو با برخی داروها می تواند عوارض جانبی داروها را افزایش دهد و یا نحوه عملکرد آنها را تغییر دهد. پس برای کاهش خطر عوارض جانبی، اگر دارویی از قبل مصرف می کنید حتما به پزشک خود بگویید تا پزشک بتواند بهترین داروها را برایتان تجویز کند.

داروهای فشار خون از جمله داروهایی هستند که ممکن است با والساکور تداخل داشته باشند و باعث خطر فشار خون پایین، افزایش پتاسیم خون و مشکلات کلیوی شود.

داروهای گیرنده های آنژیوتانسین مانند ایربسارتان، لوزارتان، والزارتان، آزیلزارتان، داروهای مهار کننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین مانند انالاپریل، فوزینوپریل، موکسیپریل، کویناپریل، رامپیریل می توانند با قرص والساکور تداخل داشته باشند.

مصرف همزمان والساکور با برخی داروهای ادرار آور می توانند میزان پتاسیم را در بدن افزایش دهد که نمونه ای از آنها آمیلوراید، تریامترن، اسپیرونولاکتون می باشد.

داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی اگر همزمان با والساکور مصرف شوند می توانند عملکرد کلیه را کاهش دهند و نباید همزمان با این دارو مصرف شوند. نمونه ای از این داروها شامل ایبوپروفن، ناپروکسن، دیکلوفناک می باشد.

این لیست کاملی از داروهای در تداخل با این دارو نمی باشد و حتما باید داروهایی که مصرف می کنید را به پزشک خود بگویید تا پزشک بتواند بهترین تجویز را بریتان انجام دهد. در برخی موارد ممکن است پزشک دوز مصرف برخی دارها را کاهش یا افزایش دهد تا تداخل دارویی ایجاد نشود و در برخی موارد دارویی جایگزین آن دارو کند.