مهمترین علامت اسکیزوفرنی

اسکیزوفرنی چیست

اسكيزوفرنی گروهی از اختلالات روانی شامل انواع اسكيزوفرنی كاتاتونيك ، پارانوييد، آشفته ، تمايز نيافته و باقيمانده . واژه «اسكيزو» به معنی گسيختگی است و «فرنی » نيز به ذهن و روان اشاره دارد. اسكيزوفرنی اغلب به اختلال گسيختگی شخصيتي اشاره دارد، زيرا افكار و احساسات فرد مبتلا به اين عارضه دارای ارتباط منطقی و معمول با يكديگر نيستند. فرد مبتلا قادر نيست تخيلات خود را از واقعيت افتراق دهد و بنابراين رفتاری غيرمنطقی و غيرعادی دارد.

ظاهر شدن علايم زير در بيمار ممكن است ماه ها تا سال ها به طول انجامد:

• دوري گزيني و درون گرايي بيش از معمول
• از دست دادن انگيزه ها
• محدوديت شديد هيجانات ، يا بروز نابجاي هيجانات
• هذيان ها (باورهاي كاذب و غيرواقعي تغييرناپذير)
• توهم (يك تجربه حسي منشأگرفته از ذهن ، مثلاً شنيدن صداها يا ديدن چيزهايي كه وجود خارجي ندارند)
• اختلال تفكر كه خود را با تكلم آشفته و غيرمرتبط نشان مي دهد.

وجود اين باور در بيمار كه ديگران افكار وي را شنيده يا مي دزدند يا او را تحت كنترل دارند.اسكيزوفرني پارانوييد ـ در اين نوع به طور غالب رفتارهاي مبتني بر سوءظن به ديگران و رفتارهای پارانوييد ديده مي شود.علت واقعي آن مشخص نشده است . به نظر مي رسد عوامل ارثي در آن نقش داشته باشند؛ عوامل محيطي نيز ممكن است در ايجاد آن دخيل باشند.

درمان در اكثر اين بيماران مؤثر بوده و آنها را قادر مي سازد تا به درجات مختلف از استقلال فردي بازگردند. حدود 30% بيماران به زندگي طبيعي و شغل خود بازمي گردند. گاهي اين اختلال به طور كامل برطرف مي شود.

ناتواني مادام العمر ،خودزني ؛ خودكشي ،رفتار خصومت آميز نسبت به ديگران ،بازگشت ، غفلت در انجام وظايف ، ولگردي يا حبس رفتن از علائم این بیماری میباشد

علائم اسکیزوفرنی چیست

افراد مبتلا به اسکیزوفرنی روش فکر کردن غیر معمولی دارند و افکار بی ربط در این افراد پشت سر هم و با سرعت از مغزشان می گذرند. گاهی اوقات آنها با شرایطی مواجه می شوند که گویی مغزشان قفل شده است و احساس می کنند همه چیز از مغزشان پاک شده است.

اسکیزوفرنی گستره وسیعی از رفتار ها را ایجاد می کند. فرد ممکن است بی ربط حرف بزند یا حتی کلماتی از خود بسازد. ممکن است رفتار مضطربی از خود نشان دهند یا صورتی مثل سنگ بی حس و بی حرکت داشته باشند. بیشتراین افراد نمی توانند اصول اولیه بهداشت را رعایت کنند و یک خانه معمولی داشته باشند. افراد شیزوفرنی گاهی رفتارهای مکرر مثل قدم زدن های مداوم انجام می دهند. در مقایسه با کلیشه های معمول خطر خشونت نسبت به دیگران خیلی کم است.

علائم شایع اسکیزوفرنی شامل:

• شنیدن یا دیدن چیزهای خیالی
• باورهای شدید
• سوء ظن شدید نسبت به دیگران

علائم در افراد با افسردگی و اضطراب که از دسته اختلالات روانی دیگر هستند می تواند در فرد همراه شود. کمبود محبت و تنهایی و حتی برخی عفونت ها می توانند احتمال ابتلا به شیزوفرنی را بیشتر کنند.

به طور معمول مزدان بیش از زنان به این بیماری مبتلا می شوند و حدود نیمی از افرادی که شیزوفرنی دچار می شوند تا اخر عمرشان با این بیماری هستند.

توم در شنیدن یکی از شایعترین علائم این بیماری می باشد که معمولا بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی آن را تجربه می کنند. در گذر زمان اگر منجر شود که فرد از این توهمات پیروی کند و آن ها را به عنوان یک فرمان ببینند می تواند خساران جبران ناگذیری به جا بگذارند.

کم حرف زدن، کم اشتهایی، هذیان، توهم، بی اعتنایی، کم تحرکی، بی انگیزگی و کم عاطفی بودن از علائم های اسکیزوفرنی می باشد که در سنین بزرگسالی می توانند تجربه کنند. میزان علائم در هر فرد متفاوت است و گاهی فرد با انجام رفتارهای عجیب از خود می تواند هشدار بروز و یا پیش روی این بیماری را اطلاع دهد.

علت شیزوفرنی چیست

به طوری قطعی نمی توان گفت که شیزوفرنی به چه علت ایجاد می شود، اما برخی دانشمندان بر این باور هستند که شیزوفرنی معمولا ارثی است و زمانی بروز می کند که بدن تغییرات هورمونی و فیزیکی را تجربه کند یا این که اضطراب و استرس شدیدی به فرد وارد شود.

عدم تعادل مواد شیمیایی مغز: ممکن است عدم تعادل بین مواد شیمیایی مغز یا انتقال دهنده های عصبی می تواند باعث ابتلا به شیزوفرنی شود.

عامل های محیطی: عامل های محیطی مانند ویروس ها یا اختلال های ایمنی، نیز از محرک های شیزوفرنی هستند، به عنوان مثال می توان مادران باردار زمانی دچار آنفولانزا شوند، احتمال این که نوزاد در سال های آتی مبتلا به شیزوفرنی شود بیشتر می شود.

شیزوفرنی چگونه تشخیص داده می شود

هیچ آزمایشی برای تشخیص این بیماری وجود ندارد و تشخیص بر اساس تاریخچه و علائم بیماری داده می شود. بعضی آزمایشات می توانن برای تشخیص اثرات این بیماری روی سلامت جسمی به کار روند.
به طور معمول افرادی که دچار شیزوفرنی هستند، نمی دانند که در حال تجربه کردن علائم این بیماری می باشد. با این اوصاف توهمات و هذیان های فرد برای خودش به صورت واقعی تجربه می شود و از غیر واقعی بودن آن آگاهی ندارند. به همین خاطر این افراد دید متفاوتی به جهان خود دارند، به طوری که سرگرم مسائل خاصی باشند که برای دیگران کمی عجیب و غریب بنظر برسد.
افراد مبتلا به شیزوفرنی ممکن است توهماتی مانند صداهای خاصی را بیان کنند که دیگران قادر به شنیدن آن نمی باشند.

روش های پیشگیری از شیزوفرنی

همانطور که همه ما میدانیم پیشگیری بهتر از درمان است و با رعایت برخی موارد می توانید از بروز بیماری جلوگیری کنید. شیزوفرنی نیز از آن دسته از بیماری هایی است که می توان با پیشگیری از بروز آن جلوگیری کرد.

استفاده نکردن از مواد مخدر می تواند یکی از عوامل مهم در پیشگیری از بیماری شیزوفرنی است.نوشیدنی های الکلی، داروهای شیمیایی می تواند خطر ابتلا به شیزوفرنی را افزایش دهند.

روابط اجتماعی قوی تاثیر خوبی در ارتقاع سطح سلامتی روانی شما می گذارد و در صورتی که در ریسک ابتلا به شیزوفرنی باشید روابط اجتماعی خوب می تواند باعث کاهش استرس، افزایش روحیه و سرگرم شدن شما بسیار مفید باشد.

استرس خود را مدیریت کنید، زیرا استرس مزمن و اضطراب می تواند پیش زمینه ای برای ابتلا به شیزوفرنی باشد.

توصیه مجله شفا به شما این است که تغذیه مناسب داشته باشید و ورزش را در برنامه خود قرار دهید، زیرا ورزش و تغذیه دو عامل مهم برای سلامت بدن است.

در صورت اینکه باردار هستید از خود مراقبت های ویژ] کنید، زیرا در دوران بارداری کاهش استرس و عفونت می تواند احتمال بارداری پر خطر را کاهش دهد.

اگر احساس می کنید که ممکن است به شیزوفرنی مبتلا شده اید حتما به روانپزشک مراجعه کنید، زیرا این بیماری در مراحل اولیه می تواند به خوبی درمان شود.

اصول کلی درمان اسکیزوفرنی

تشخيص از طريق مشاهده علايم بيماري توسط سايرين تأييد مي شود.

اخذ سابقه طبي ، سابقه رفتاري ، معاينه فيزيكي و ارزيابي رواني توسط يك پزشك توصيه مي گردد.

هيچ آزمون اختصاصي براي تشخيص اسكيزوفرني وجود ندارد. براي اثبات اين تشخيص ، علايم بايد حداقل 6 ماه در زمان هايي از زندگي تداوم يافته باشد. برخي بررسي هاي طبي نيز به منظور رد ساير بيماري هاي احتمالي عامل بيماري استفاده مي شوند.

هدف از درمان ، كمك به بيمار براي بازگشت به عالم واقعيت است . درمان با داروهاي تخفيف دهنده علايم شروع مي شود.

پس از كنترل علايم ، درمان با روان درماني و توانبخشي كه به فرد در جهت كسب دوباره مهارت ها و الگوهاي رفتاري طبيعي كمك مي كند، ادامه مي يابد.

خانواده و ساير افراد داراي نقش مهم در زندگي بيمار نيز بايد در درمان مشاركت داشته باشند تا معضلات بيمار را درك كرده و بدانند براي كمك به بيمار چه مي توانند انجام دهند. بيماران دچار اسكيزوفرني گاهي در زندگي با ديگران مشكل دارند.

 داروها

داروهاي ضدسايكوز معمولاً تجويز مي شود. برخي از اين داروها خوراكي بوده و برخي به طور تزريقي تجويز مي شوند. اگر عوارض يك دارو خيلي شديد بوده و يا علايم بيماري با آن كنترل نگردند، داروي ديگري تجويز مي شود. با برطرف شدن علايم مقدار تجويزي دارو كاهش مي يابد. در اكثر بيماران مصرف مادام العمر اين داروها لازم است . داروهاي آرامبخش نظير بنزوديازپين ها ممكن است در شروع درمان لازم باشد.