تبخال تناسلی: علائم، روش انتقال، عوارض و درمان

تبخال تناسلی چیست

تبخال تناسلی یا هرپس ژنیتال اولین بار جان استروک پزشک مخصوص پادشاه فرانسه در سال 1736 نامگذاری کرد.بعد از آن به مرور زمان پزشکان با این ضایعات و انواع تبخال ها آشنایی بیشتری پیدا کردند و در سال 1925، ویروس هرپس سیمپلکس که عامل اصلی این زخم های عفونی بود در آزمایشگاه کشت دادند.

تبخال تناسلی یک عفونت ویروسی است که باعث زخم موضعی می شود.این زخم ها بهبود می یابند و می توانند مجدد عود کنند. عامل تبخال تناسلی ویروس هرپس سیمپلکس می باشد. این ویروس2 نوع می باشد که هر دو نوع آن می توانند باعث آلودگی مجاری تناسلی یا مخاط دهان شوند.

نوع دوم ویروس هرپس سیمپلکس عامل ایجاد تبخال تناسلی است که از طریق رابطه جنسی منتقل می شود.تبخال تناسلی می تواند نشانه های بالینی داشته باشد و یا مخفی باشد.علائم تبخال تناسلی معمولا 4 تا 7 روز پس از تماس با فرد ناقل ویروس نمایان می شود.

تبخال تناسلی در زنان

محل ایجاد تبخال تناسلی در زنان واژن و دهانه رحم است و در صورت عود کردن آن زخم ها در واژن، پوست اطراف مقعد، پاها و باسن گسترش پیدا می کند.آلودگی درون رحمی به سه شکل ظاهر می شوند.انتشار عفونت که بیشتر کبد را تحت تاثیر قرار می دهد و انسفالیت که معمولا با ویروس هرپس نوع دوم ایجاد می شود و اغلب کشنده است.شکل سوم این عفونت در پوست، چشم یا دهان ظاهر می شوند. 

تبخال تناسلی در مردان

محل ایجاد تبخال تناسلی در مردان آلت تناسلی می باشد.البته تبخال تناسلی می تواند در اطراف مقعد نیز ایجاد شوند.

علائم تبخال تناسلی

شایعترین علائم بیماری تبخال تناسلی، ایجاد تاول های کوچک آبدار در ناحیه تناسلی است که بعد از مدتی پاره می شوند و باعث ایجاد زخم های دردناکی می شوند.زخم های تبخال تناسلی به مرور خشک شده و به تدریج در چند روز بهبود می یابند.

تبخال تناسلی برخی افراد ممکن است فقط ضایعاتی قرمز رنگ یا برجسته باشد. برخی افراد نیز ممکن است در هنگام دفع ادرار دچار درد شوند.زخم های تبخال تناسلی در قسمت های مختلفی از جمله آلت تناسلی ، بیضه ها در آقایان و اجزای تناسلی در حانم ها، مقعد، پیشابراه، باسن و پاها ایجاد می شوند.علائم تبخال تناسلی در زنان علاوه بر تاول ، ممکن است ترشحات آبکی واژینال نیز مشاهده شود.

زخم های تبخال تناسلی معمولا در اولین ابتلا شدیدتر هستند ، اما در دفعات ابتلا بعدی ضایعات کوچک تر هستند و درد کمتری دارند.در زمان ابتلا به این بیماری فرد بیمار در نواحی ابتلا احساس خارش، ضربان یا سوزش دارد و امکان دارد دردهای لگنی و یا پا نیز داشته باشد.
این نکته را تجوه داشته باشید که برخی از افراد در زمان ابتلا بی علائم هستند و یا علائم خود را با مشکلاتی نظیر بیماری های قارچی ، گزش حشرات و هموروئید اشتباه می گیرند.

علت تبخال تناسلی چیست

دو نوع ویروس هرپس سیمپلکس HSV میتواند باعث هرپس تناسلی شود:

•  HSV یا ویروس هرپس سیمپلکس تایپ یک که معمولاً باعث زخم های سرد می شود.
•  HSV یا ویروس هرپس سیمپلکس تایپ دو که اغلب باعث هرپس تناسلی می شود.

ویروس از طریق غشای مخاطی وارد بدن فرد میشود. غشای مخاطی لایه نازکی است که روی ورودی های بدن مانند دهان، بینی و واژن را می پوشاند.

وقتی ویروس وارد بدن بیمار می شود؛ با سلول های بدن یکی می شود، سپس در سلول های اعصاب لگن ماندگار می گردد.

ویروس ها به سرعت تکثیر می شوند و به راحتی با محیط خود سازگار میگردند، بنابراین درمان آنها بسیار مشکل است.

HSV-1 و HSV-2 در مایعات بدن فرد عفونی شامل موارد زیر یافت می شوند:

• بزاق
• مایع منی
• ترشحات واژن

انتقال تبخال تناسلی

یکی از راه های انتقال هرپس تماس با بزاق ناقل ویروس است و از شایعترین راه های انتشار این ویروس می باشد.همچنین راه های تماس پوست با پوست نیز می تواند باعث انتقال تبخال تناسلی شود.

تبخال تناسلی از بیماری هایی است که از راه تماس جنسی منتقل می شود. این بیماری نیز می تواند از طریق تماس پوست با پوست و تماس پوست با ترشحات تنفسی فرد آلوده نیز انتقال یابد.

به دلیل انتقال این ویروس از طریق پوست ، کارکنان مراقبت های ویژه ، ازمایشگاه ها و دندانپزشک ها بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.یکی دیگر از راه های انتقال تبخال تناسلی از طریق مادر به فرزند در زمان زایمان می باشد.

زمان انتقال تبخال تناسلی

ویروس هرپس می تواند 2 هفته و تا 7 هفته بعد از عفونت اولیه باعث انتقال شوند.عفونت اولیه و عود آن می تواند بدون نشانه بالینی باشد.بعد از ابتلا و عود عفونت، ویروس ها برای سالها و تا اخر عمر بدون وجود نشانه بالینی به طور متناوب از مخاطهای آلوده ترشح می گردد.

قدرت آلوده کنندگی زخم های عود کرده تبخال تناسلی کوتاهتر از عفونت های اولیه است و معمولا ویروس را بعد از 5 روز نمی توان در آنها یافت.بیمارانی که زخم هرپسی دارند نباید با نوزادان، کودکانی که اگزما یا سوختگی دارند و یا بیماران مبتلا به کاهش ایمنی تماس داشته باشند.

از کجا بفهمیم تبخال تناسلی داریم؟

• معاینه فیزیکی ناحیه تناسلی شما توسط پزشک
• تهیه نمونه بوسیله سواپ از زخمهای موجود
• معاینه داخل لگنی برای خانم ها
• نمونه ی ادرار

در صورتی که مشکوک به وجود عفونت های مقاربتی هستید ممکن است به طور همزمان بیش از یک نوع عفونت در یک زمان وجود داشته باشد بنابراین توصیه می شود که معاینه کامل صورت بگیرد.

 

عوارض تبخال تناسلی

در برخی افراد در زمان انتشار ویروس به دستگاه عصبی علائمی مانند تب ، سردرد، استفراغ و سفتی گردن 3 تا 12 روز بعد از ضایعات تناسلی ایجاد می شود.عوارض مرتبط با تبخال تناسلی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

سایر عفونتهای مقاربتی: ابتلا به زخم های دستگاه تناسلی خطر انتقال و یا منقبض شدن سایر عفونت های مقاربتی از جمله ایدز را افزایش می دهد.

عفونت نوزاد: نوزادان متولد شده از مادران آلوده می توانند در طی فرآیند زایمان در معرض ویروس قرار بگیرند. این ممکن است منجر به آسیب مغزی ، نابینایی یا مرگ برای نوزاد شود.

مشکلات مثانه: در بعضی موارد ، زخم های مرتبط با تبخال تناسلی می توانند باعث ایجاد التهاب در اطراف لوله شوند که ادرار را از مثانه شما به خارج (مجرای ادرار) منتقل می کند. تورم می تواند مجرای ادرار را برای چند روز ببندد و نیاز به قرار دادن سوند برای تخلیه مثانه شما شود.

مننژیت در موارد نادر : عفونت HSV منجر به التهاب غشاها و مایع مغزی نخاعی اطراف مغز و نخاع شما می شود.

التهاب رکتال (پروکتیت): تبخال دستگاه تناسلی می تواند منجر به التهاب آستر راست روده بخصوص در مردانی شود که با مردان رابطه جنسی دارند. 

درمان تبخال تناسلی

برای درمان تبخال تناسلی ، پزشک معاینات بالینی را انجام می دهد. بعد از تایید تبخال تناسلی می تواند با داروهای ضد ویروس آن را درمان کرد.

درمان تبخال تناسلی معمولا به صورت خوراکی است و در اولین بار ابتلا برای 7 تا 10 روز و در زمان عود حدود 5 روز تجویز می شود و باعث کوتاه شدن دوره بیماری و بهبود سریع تر ضایعات تبخال تناسلی می شوند.

افرادی که دائما دچار تبخال تناسلی می شوند، از درمان های طولانی مدت نگه دارند استفاده می شود که طول مدت آن 3 ماه تا یک سال، که به شرایط فرد بستگی دارد ،تجویز می شود.

درمان های انجام شده توسط پزشک فقط به مهار و درمان ضایعات تبخال تناسلی کمک می کند ولی باعث درمان قطعی یا ریشه کنی این ویروس نمی شوند.

درمان خانگی تبخال تناسلی

• از پاک کننده های ملایم برای حمام کردن یا دوش گرفتن با آب گرم استفاده کنید.
• ناحیه آلوده را تمیز و خشک نگه دارید. لباس های نخی و گشاد بپوشید تا ناحیه مربوط، آزار نبیند.
  در صورت بارداری و ابتلا به تبخال تناسلی، دانستن چه مواردی لازم است؟
• در صورت ابتلا به هرگونه از STD ها، نگرانی در مورد سلامت کودک، طبیعی است.
• اگر فرد در هنگام زایمان طبیعی، تاول فعال داشته باشد، تبخال های تناسلی می تواند به نوزاد منتقل شود.
• به محض اطلاع از بارداری، لازم است که به پزشک در مورد ابتلا به تبخال تناسلی اطلاع داده شود.
• پزشک، در مورد آنچه که باید پیش از زایمان، در طول زایمان و پس از آن انتظار داشت، با فرد گفتگو خواهد کرد.
• او درمان هایی را که برای بارداری بی خطر هستند، تجویز خواهد کرد تا یک زایمان بی خطر را تضمین کند.
• ممکن است پزشک تصمیم بگیرد کودک را از طریق سزارین، به دنیا آورد.
• تبخال های تناسلی می توانند باعث ایجاد عوارض بارداری، مثل سقط جنین یا تولد پیش از موعد شوند.

پیشگیری از تبخال تناسلی

پیشگیری یکی از بهترین راه ها برای جلوگیری از ابتلا به تبخال تناسلی می باشد،زیرا تا کنون واکسنی برای این مشکل ساخته نشده است.اجتناب از مواردی که خطر ابتلا به تبخال تناسلی را بیشتر می کند. این موارد شامل:

• اجتناب ازتماس جنسی پر خطر و مشکوک
• بی بند و باری جنسی
• داشتن شرکای جنسی متعدد
• اجتناب از تماس جنسی زمان فعال بودن تبخال تناسلی
• استفاده از کاندوم

تبخال تناسلی در دوران بارداری

22 درصد از زنان باردار به صورت بدون علامت می توانند به ویروس تبخال تناسلی آلوده شوند و 2 درصد آنها در دوران بارداری به تبخال تناسلی مبتلا می شوند. انتقال ویروس به جنین در حین زایمان و عبور از کانال زایمانی صورت می گیرد.

برخی از متخصصان معتقد هستند، به منظور پیشگیری از انتقال عفونت از مادر به جنین، بهترین راه این است که عمل سزارین انجام شود.
عفونت نوزادی با درگیری پوست، دهان، اسیب دستگاه عصبی مرکزی و دیگر اعضای داخلی باعث محدودیت رشد جنین و حتی مرگ جنین نیز می شود.