آبله مرغان در دوران بارداری چه خطراتی دارد

علل و نشانه | عوارض | پیشگیری

علت و نشانه آبله مرغان در بارداری

آبله مرغان از طریق ذرات تنفسی معلق در هوا و یا تماس مستقیم با زخم افراد بیمار منتقل می شود. افراد مبتلا به بیماری زونا، بیماری که عامل آن ویروس مشابه است هم می توانند آبله مرغان را منتقل کنند. علائم و نشانه های آبله مرغان که شامل بثورات پوستی خارش دار همراه با تاول و تب هستند، معمولا 14 تا 16 روز پس از تماس با فرد بیمار مشخص می شوند.

آبله مرغان بسیار مسری است. اگر یک زن باردار مستعد در تماس با عضوی از خانواده که به این بیماری مبتلاست، قرار بگیرد، خطر ابتلا به آبله مرغان در حدود 90 درصد است (خطر ابتلا در صورتی که تماس با شخص مبتلا بیرون از خانه اتفاق بیفتد، کمتر است).

آبله مرغان می تواند یک تا دو روز قبل از پیدایش دانه های پوستی در فرد مبتلا منتقل شود و فرد مذکور تا زمانی که گسترش دانه های پوستی متوقف شود و روی آنها با دلمه های خشک بسته شود که این اتفاق معمولا 5 روز بعد از  شروع آنها روی می دهد، ناقل است.

عوارض آبله مرغان در بارداری

عوارض جدی آبله مرغان معمولا در کودکان شایع نیست، اما در 10 تا 20 درصد از زنان باردار منجر به ذات الریه خواهد شد که در نهایت 40 درصد از این زنان جان خود را از دست خواهند داد.

نوزادان زنانی که در نیمه اول بارداری به این بیماری مبتلا می شوند در معرض خطر کمتری هستند و در حدود 2 درصد و یا کمتر امکان دارد به سندرم آبله مرغان مادرزادی مبتلا شوند. این سندرم گروهی از نقایص مادرزادی است که می تواند شامل زخم، اختلالات استخوانی و عضلانی، اندام فلج، سر کوچک، نابینایی، تشنج و حتی عقب ماندگی ذهنی شود.

یکی دیگر از خطرات ابتلا به آبله مرغان در طول بارداری این است که امکان دارد کودک با آن متولد شود.
 
اگر مادر 6 تا 21 روز قبل از تاریخ زایمان دچار آبله مرغان شود، احتمالا بیماری نوزاد خفیف خواهد بود و به درمان نیازی نخواهد داشت، اما اگر کمی دیرتر و بین 5 روز قبل تا 2 روز بعد از زایمان مبتلا شود و اقدام خاصی برای محافظت از جنین انجام نشود، 25 تا 50 درصد احتمال دارد که نوزاد بین روزهای 5 تا 10 بعد از تولد به این بیماری مبتلا شود. در این صورت ممکن است وضعیت جدی باشد و بیشتر از 30 درصد نوزادان مبتلا اگر درمان نشوند، جان خود را از دست خواهند داد.
 
خوشبختانه اگر بلافاصله بعد از تولد آنتی بادی VZIG  به نوزاد تزریق شود، احتمال خطر کاهش یافته و یا به طور کامل از بین می رود. اگر به رغم درمان، علائم بیماری نوزاد گسترش پیدا کند، داروهای جدید ضد ویروسی می توانند به کاهش میزان عفونت کمک کنند.

اگر تا به حال به آبله مرغان مبتلا نشده اید یا در این مورد اطمینان کافی ندارید، برای محافظت از خودتان و جنین در حال رشد، اقدامات لازم را به عمل بیاورید.

پیشگیری از آبله مرغان در دوران بارداری

اگر هنوز باردار نشده اید، از پزشک در مورد واکسن آبله مرغان سوال کنید. این واکسن از سال 1995 در دسترس است. پزشک ابتدا شما را مورد آزمایش قرار می دهد تا ببیند آیا در برابر این بیماری مصون هستید یا خیر.
 
بیشتر زنان ایمن هستند، چون معمولا به این بیماری مبتلا شده اند و یا در برابر آن واکسینه شده اند. در صورتی که به تزریق واکسن نیاز باشد، لازم است حداقل یک تا سه ماه بعد از دریافت آن اقدام به بارداری ننمایید.

اگر باردار هستید و سابقه ابتلا به آبله مرغان ندارید، احتمالا پزشک برایتان آزمایش خون تجویز می کند.

اگر آزمایش ها عدم ایمنی شما را نشان بدهند، باید از تماس با افراد مبتلا و یا مشکوک به این بیماری خودداری کنید.

در صورت تماس با افراد مبتلا یا مشکوک، به سرعت با پزشک تماس بگیرید.

به احتمال بسیار زیاد پزشک به عنوان یک اقدام پیشگیرانه، استفاده از VZIG را توصیه می کند که برای شما و جنین در حال رشد بی خطر است. البته هنوز به درستی مشخص نشده است که دادن VZIG به زن باردار، از جنین او در برابر عفونت محافظت خواهد کرد یا نه.

اگر فرزند دیگری در خانه داشته باشید، احتمال دارد متخصص کودکان انجام واکسیناسیون را برای کودک توصیه کند. با وجود اینکه به لحاظ نظری در صورت ایجاد زخم در محل تزریق، احتمال سرایت بیماری بعد از واکسیناسیون وجود دارد که البته این اتفاق به ندرت رخ می دهد، اما طبق نظر مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ها، نباید واکسیناسیون کودک سالم را به دلیل اینکه که باردار هستید، به تعویق بیندازید.

در صورتی که کودک بعد از واکسیناسیون دچار زخم های اطراف محل تزریق شد، با پزشک مشورت کنید. ممکن است لازم باشد تا زمان بهبودی زخم ها، از تماس با کودک خودداری کنید.