دزیپرامین: موارد مصرف، نحوه مصرف و عوارض جانبی

قرص دزیپرامین برای درمان افسردگی استفاده می شود و با کاهش جذب مجدد ماده نوراپی نفرین توسط مغز باعث بهبود روحیه، خواب در افراد مبتلا به افسردگی می شود.

دزیپرامین 25 میلی گرم در موارد درمان افسردگی استفاده می شود و می تواند در بهبود روحیه، خواب و بی اشتهایی ناشی از افسردگی تاثیر داشته باشد و سطح انرژی را در افراد مبتلا به افسردگی بالا ببرد. این دارو از دسته داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای می باشد و باعث تعادل نوراپی نفرین در مغز می شود.

دزیپرامین حدود 2 تا 5 روز زمان نیاز دارد تا شروع به کار کند و ممکن است 2 تا 3 هفته طول بکشد تا شاهد بهبودی علائم افسردگی خود باشید.

دزیپرامین چیست

دزیپرامین یک داروی ضد افسردگی سه حلقه ای است که باعث جذب مجدد نوراپی نفرین می شود و این بدان معنی است که ممکن است مغز شما را از جذب مجدد این ماده باز دارد.این عمل سطح نوراپی نفرین را در بدن افزایش می دهد که به بهبود روحیه کمک می کند.

موارد مصرف دزیپرامین

دزیپرامین یک داروی ضد افسردگی از دسته داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای است که در موارد بهبود روحیه، بهبود خواب و بی اشتهایی ناشی از افسردگی مورد استفاده قرار می گیرد.

نکات مهم مصرف دزیپرامین

توجه داشته باشید قبل از تجویز یا مصرف دزیپرامین اگر به این دارو یا داروهای مشابه این دارو حساسیت دارید به پزشک خود بگوید. ممکن است شما به داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای دیگری مانند ایمی پرامین، آمی تریپتیلین و یا داروهای مشابه آن حساسیت داشته باشید.

افرادی که دچار مشکلات تنفسی مانند آسم برونشیت مزمن یا سایر مشکلات تنفسی هستند می بایست با پزشک خود مشورت کنند.
بیمارانی که سابقه خانوادگی گلوکم ،دیابت، اختلال در خوردن، مشکلات کبدی، مشکلات کلیوی، مشکل در دفع ادرار هستند نباید از دزیپرامین استفاده کنند و حتما باید با چزشک خود درباره سابقه بیماری خود مشورت کنند.

افرادی که مشکلات قلبی مانند آریتمی، بیماری عروق کرونر، حمله قلبی دارند، حتما با پزشک خود مشورت کنند. ممکن است مصرف این دارو برای آنها منع مصرف داشته باشد.

دزیپرامین ممکن است باعث شرایطی شود که بر ریتم قلب تاثیر بگذارد و باعث افزایش ضربان قلب جدی شود و یا باعث سرگیجه و یا غش شود که بلافاصله باید به مراقبت های پزشکی مراجعه شود.

حتما باید توجه داشته باشید که اگر در زمان مصرف دزیپرامین نیاز به جراحی یا دندانپزشکی داشتید، حتما قبل از انجام جراحی در مورد استفاده از دزیپرامین به پزشک خود بگویید.

این دارو ممکن است شما را گیج یا خواب آلود کند یا باعث تاری دید در افراد کند به همین خاطر تا زمانی که مطمئن نشدید که دارو چه تاثیری در شما دارد از انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری دارد پرهیز کنید.

دزیپرامین ممکن است در برخی افراد حساسیت نسبت به آفتاب را بیشتر کند، به همین خاطر زمان ماندن در زیر نور آفتاب را محدود کنید. سعی کنید در فضای باز از ضد آفتاب استفاده کنید و لباس محافظ بپوشید. در صورت آفتاب سوختگی یا تاول های پوستی یا قرمزی فورا به پزشک خود اطلاع دهید.

افرادی که دیابت دارند ، این دارو کنترل قند خون را در آنها دشوار می کند، به همین خاطر قبل از تجویز با پزشک خود مشورت کنید. ممکن است لازم باشد که دوزهای مصرفی کنترل شود. اگر علائمی مانند افزایش تشنگی یا ادرار شدید دارید فورا به پزشک خود اطلاع دهید ممکن است نیاز به تنظیم داروی دیابت یا رژیم غذایی خاصی داشته باشید.

دزیپرامین در دوران شیردهی منع مصرف دارد زیرا این دارو در شیر مادر ترشح می شود و می تواند عوارض جانبی برای نوزاد شیرخوار شما داشته باشد. به همین خاطر قبل از تجویز با پزشک خود درباره شیردهی مشورت کنید.

نحوه مصرف دزیپرامین

قرص دزیپرامین برای درمان افسردگی شما تجویز شده است و می بایست مطابق دستور پزشک مصرف شود و از زیاد یا کم کردن دارو می بایست پرهیز کنید. مقدار مصرف قرص دزیپرامین معمولا 1 تا 3 بار در روز می باشد که مقدار آن با توجه به شرایط پزشکی و پاسخ به درمان است.

در برخی موارد پزشک ممکن است با دوز کم شروع کند و به تدریج دوز را افزایش دهد تا باعث کاهش عوارض جانبی این دارو شود.قرص دوزپیرامین می تواند باعث خواب آلودگی شود به همین خاطر پزشک ممکن است دوز های مصرفی شما را یک بار در روز یا صبح یا هنگام خواب توصیه به مصرف کند.

دوز مصرفی دارو را به هیچ عنوان کم یا زیاد نکنید زیرا می تواند باعث بروز عوارض جانبی شود و هیچ تاثیری در بهبود سریعتر شما نخواهد داشت. فقط سعی کنید مصرف دارو را به طور منظم استفاده کنید تا بیشترین نتیجه را از آن ببرید. برای اینکه یاداوری شود بهتر است در یک ساعت معین مصرف کنید.

مصرف دزیپرامین را تا پایان تجویز پزشک مصرف کنید و هرگز دارو را قطع نکنید ، قطع ناگهانی دارو ممکن است شرایط شما را بدتر کند، شاید لازم باشد پزشک دوز مصرفی شما را به تدریج کاهش دهد.

به یاد داشته باشید این دارو بلافاصله کار نمی کند و ممکن است اثربخشی آن را طی 2 تا 3 هفته مشاهده کنید. اما اگر در طی این مدت تغییری در شما ایجاد نشد یا بدتر شدید حتما با پزشک خود تماس بگیرید.

عوارض جانبی دزیپرامین

دزیپرامین همانند داروهای دیگر می تواند در برخی افراد عوارض جانبی ایجاد کند که این عوارض در هر فردی متفاوت است و یا شاید اصلا اتفاق نیفتد. سردرد، حالت تهوع، سرگیجه، خواب آلودگی، عصبانیت شدید، خشکی دهان، یبوست مشکل در خوابیدن و تاری دید می تواند از عوارض جانبی قرص دزیپرامین باشد.

دزیپرامین ممکن است در برخی افراد باعث افزایش اشتها و افزایش وزن شود که می تواند از عوارض جانبی این دارو باشد و در صورت تداوم می بایست با پزشک مشورت کنید.

اگر در زمان مصرف دزیپرامین دچار خشکی دهان شدید می توانید با آدامس های بدون قند یا آبنبات های مخصوص خشکی دهان و یا مصرف مداوم آب خشکی دهان خود را برطرف کنید.

دزیپرامین ممکن است عوارض جانبی جدی و ناخواسته ای را در برخی افراد ایجاد کند که این عوارض به ندرت اتفاق می افتد و در صورت مشاهده هر یک از عوارض می بایست سریعا به پزشک مراجعه کنید.

تغییرات دهنی و خلق و خوی
توهم، مشکلات حافظه و گیجی
بزرگ شدن و دردناک شدن سینه
ترشح شیر از پستان در زنان
قاعدگی نامنظم و دردناک
زنگ در گوش
مشکلات جنسی
بی حسی و سوزن سوزن شدن دست و پا
خونریزی
علائم عفونت
درد شدید معده یا شکم
ادرار تیره
زردی چشم یا پوست
مشکل در ادرار

همچنین در زمان مصرف قرص دزیپرامین دچار عارضه جانبی جدی از جمله درد قفسه سینه، ضربان قلب آهسته یا سریع، تشنج، غش کردن، مشکل در تکلم، ضعف در یک طرف بدن، چشم درد شدید می بایست سریعا به پزشک مراجعه کنید.

دزیپرامین می تواند سروتونین را در بدن افزایش دهد و در موارد نادر میتواند باعث سندرم سروتونین شود و در صورت مصرف داروهای دیگر که باعث افزایش سروتونین می شوند این خطر افزایش می یابد. پس اگر قبل از تجویز این دارو داروهای دیگری مصرف می کنید حتما با پزشک خود مشورت کنید.

در صورت بروز برخی از علائم زیر می بایست سریعا کمک های پزشکی را دریافت کنید :

ضربان قلب سریع
توهم
از دست دادن هماهنگی
سرگیجه شدید
حالت تهوع استفراغ اسهال
تب غیر قابل توضیح
بی قراری غیر معمول

قرص دزیپرامین در موارد نادر باعث یک اختلال جدید در سیستم عصبی می شود و در صورت مشاهده سفتی در عضلات، تب شدید، افزایش تعریق، ضربان قلب سریع، مشکلا کلیوی می بایست سریعا به پزشک مراجعه کنید.

البته قرص دزیپرامین مانند سایر داروهای دیگر ممکن است در برخی افراد واکنش الرژیک ایجاد کند که این عارضه جانبی به صورت نادر اتفاق می افتد، اما در صورت مشاهده علائم بثورات پوستی، خارش، تورم در زبان یا گلو، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس فورا به فوریت های پزشکی مراجعه کنید.

موارد ذکر شده در این مقاله لیست کاملی از عوارض جانبی احتمالی نمی باشد و در صورت مشاهده سایر عوارض ذکر شده در بالا با پزشک خود تماس بگیرید.

تداخل دارویی دزیپرامین

تداخلات دارویی ممکن است عملکرد داروهای مصرفی را تغییر دهد یا خطر افزایش عوارض جانبی را بیشتر کند. به همین خاطر می بایست داروهایی که قبل از تجویز دزیپرامین مصرف می کنید را به پزشک خود بگویید تا پزشک بتواند بهترین تجویز را برای شما داشته باشد.

در ادامه برخی از داروهایی که ممکن است با دزیپرامین تداخل داشته باشند وجود دارد، البته این ها لیست کاملی از داروهای در تداخل با دزیپرامین نمی باشد.

دیسوپیرامید، آنتی کولینژیک ها که شامل آتروپین، آلکالوئیدهای بلادونا، اسکوپولامین و داروهای خاصی برای فشار خون بالا مانند گوانتیدین، کلونیدین و دیگوکسین، مکمل های تیروئید از جمله داروهایی هستند که با دزیپرامین تداخل دارند.

دزیپرامین با داروهای مهار کننده MAO تداخل جدی دارند و می تواند عوارض جانبی شدید و جبران ناپذیری به همراه داشته باشد برخی از این داروها شامل لینزولید، متیلن آبی، موکلوبماید، فنلزین، ایزوکاربوکسازید می باشد.

در طول درمان با دزیپرامین اکثر بازدارنده های MAO نباید به مدت دو هفته قبل و 2 هفته بعد از درمان با این دارو مصرف شوند. از پزشک خود در مورد زمان شروع یا قطع مصرف این دارو سوال کنید.

اگر از داروهایی استفاده می کنید که باعث افزایش سروتونین می شود، می تواند خطر سندرم سروتونین را افزایش دهد. داروهایی مانند فلوکستین، یا داروهای گیاهیی که سبب افزایش سروتونین می شود با دزیپرامین تداخل دارند.

برخی از داروهایی که می تواند بر روی دزیپرامین تاثیر بگذارند شامل:

باربیتورات ها مانند فنوباربیتال
سایمتیدین
سیزاپراید
هالوپریدول
مهار کننده های HIV
داروهای قلب مانند فلکاینید
داروهای ضد تشنج مانند فنی توئین
داروهای ضد افسردگی مانند ترازودون
برخی آنتی بیوتیک ها مانند اریترومایسین
سوتالول
آنتی هیستامین ها مانند دیفن هیدرامین یا سیتریزین
داروهای خواب یا اضطراب مانند آلپرازولام، دیازپام و زولپیدم
داروهای شل کننده عضلات
داروهای کدئین دار

همچنین سیگار کشیدن می تواند سطح این دارو را در خون کاهش دهد، اگر سیگار می کشید یا اخیرا سیگار را ترک کرده اید به پزشک خود بگویید.