آمیودارون: موارد مصرف، نحوه مصرف و عوارض جانبی

قرص آمیودارون 200 میلی گرم یک داروی عمومی و با نام های تجاری مختلفی در داروخانه ها موجود می باشد و این دارو پس از مرخص شدن از بیمارستان توسط پزشک تجویز می شود. ممکن است این دارو توسط پزشک در بیمارستان پس از تزریق آمیودارون تجویز می شود که قرص را در خانه مصرف کنید.

آمیودارون برای درمان مشکلات بیمارانی که دچار مشکلات ضربان قلب، فیبریلاسیون بطنی و تاکی کاردی بطی هستند تجویز می شود. این دارو ممکن است به عنوان بخشی از درمان ترکیبی استفاده شود. این بدان معناست که شما باید آن را با داروهای دیگر مصرف کنید.

آمیودارون چیست

آیمودارون متعلق به دسته ای از داروهای ضد آریتمی است که با کار در داخل سلول ها برای کنترل انقباضات عضلانی قلب، ضربان های غیر طبیعی قلب استفاده می شود و این می تواند به ضربان قلب کمک می کند.

عامل ضد آریتمی کلاس III ، که از تحریک آدرنرژیک جلوگیری می کند. روی کانالهای سدیم ، پتاسیم و کلسیم تأثیر می گذارد. به طور قابل توجهی پتانسیل عمل را طولانی می کند. هدایت AV و عملکرد گره سینوسی را کاهش می دهد

این دارو به خوبی جذب می شود و 3 تا 7 ساعت طول می کشد تا به اوج غلظت سرمی خود برسد . آمیودارون کتابولیسم کبدی دارد و نیمه عمر آن 26 تا 107 روز می باشد.

داروی آمیودارون به آرامی جذب می شود و سه تا هفت ساعت پس از مصرف خوراکی به حداکثر غلظت می رسد. برخی از تاثیرات ممکن است بعد از دو تا سه روز دیده شود.با این حال، برای دیدن اثرات کامل آمیودارون، معمولا بین یک تا سه هفته دوز منظم طول می کشد.

آمیودارون در چه مواردی تجویز می شود

آمیودارون برای درمان مشکلات ضربان قلب که تهدید کننده زندگی می باشد استفاده می شود و این دارو زمانی تجویز می شود که سایر داروها موثر نبوده است. همچنین این دارو برای مشکلات ضربان قلب، فیبریلاسیون بطنی و تاکی کاردی بطنی استفاده می شود.

موارد منع مصرف آمیودارون

افرادی که مشکلات کلیوی دارند نباید از این دارو استفاده کنند ، زیرا بدن شما قادر به پاکسازی این دارو نخواهد بود. این ممکن است باعث تجمع دارو در بدن شما شود و عوارض جانبی بیشتری ایجاد کند. به صلاح دید پزشک ممکن است با دوز کمتری شروع کرده و اگر عملکرد کلیه شما بدتر شد دارو را قطع می کند.

اگر سابقه بیماری کبدی دارید، بدن شما قادر به پاک کردن این دارو نخواهد بود و این ممکن است باعث تجمع دارو در بدن شود و عوارض جانبی شدیدی ایجاد کند. به همین خاطر این دارو برای افراد با سابقه بیماری کبدی منع مصرف دارد.

داروی آمیودارون در دوران شیردهی منع مصرف دارد و نباید مصرف شود، زیرا این دارو از شیر مادر عبور کرده و ممکن است به کودک شیرخوار آسیب جدی برساند. هنگام مصرف آمیودارون نباید به کودک خود شیر دهید و با پزشک حتما درباره شیردهی مشورت کنید.

هشدارهای مهم مصرف آمیوارون

آمیودارون فقط در صورت استفاده از آریتمی تهدید کننده زندگی یا ضربان قلب نامنظم باید استفاده شود. این دارو خطر عوارض جانبی جدی دارد. اینها شامل مشکلات جدی ریوی، مشکلات کبدی و بدتر شدن ضربان قلب نامنظم می شود.

اگر برای ضربان قلب نامنظم نیاز به درمان با آمیودارون دارید، برای دریافت اولین دوز باید در بیمارستان بستری شوید. این کار برای اطمینان از اینکه آمیودارون با خیال راحت به شما داده شود و موثر است.

هنگام مصرف این دارو آب گریپ فروت نخورید، نوشیدن آب گریپ فروت هنگام مصرف آمیودارون ممکن اس میزان آمیودارون در بدن افزایش یابد.

اگر تا به حال نسبت به آمیودارون حساسیت داشته اید می بایست این دارو را مصرف نکنید ، زیرا مصرف مجدد آن می تواند کشنده باشد.

برای افرادی که نارسایی قلبی یا بیماری قلبی جدی دارند این دارو باید با احتیاط مصرف شود و این دارو ممکن است انقباضات قلب شما را ضعیف کرده و ضربان قلب شما را کند کند.

اگر دچار اختلال در عملکرد غد سینوسی شدید یا ضربان قلب آهسته، ضعف در اثر ضربان قلب، انسداد قلب درجه دو یا سوم، یا اگر قلب شما به طور ناگهانی نتواند خون کافی در سراسر بدن پمپاژ کند از این دارو نباید استفاده کنید.

نحوه مصرف آمیدارون

آمیودارون یک داروی آریتمی است که پزشک با توجه به شدت و نوع بیماری برای شما تجویز می شود که البته فرم و دوز تجویزی آن با توجه به سن و شرایط پزشکی بیمار تجویز می شود.آمیودارون در دوز های 100 میلی گرم ، 200 میلی گرم و 400 میلی گرم توسط پزشک با توجه به شرایط بیمار و شرایط پزشکی تجویز می شود.

داروی آمیودارون معمولا یک یا دو بار در روز یا طبق دستور پزشک مصرف کنید. ممکن است این دارو را پزشک دستور دهد با غذا یا بدون غذا مصرف کنید. اما مهم این است که یکی از راه ها را انتخاب کنید و این دارو را با هر دوز به همان روش مصرف کنید.

به طور معمول پزشک سعی می کند برای کاهش عوارض جانبی این دارو ، ابتدا با دوز کمتری شروع و به مرور آن را تنظیم کند تا به دوز مناسب برسد. در نهایت آنها کمترین دوز را که اثر مطلوب را فراهم می کند، تحویز می کنند.

اگر می خواهید تشخیص دهید که این دارو اثر کرده است یا خیر، اگر علائم سرگیجه، حالت تهوع، درد قفسه سینه، تنگی نفس یا ضربان قلب بهبود یافته است، این می تواند نشانه اثربخشی دارو باشد.

آمیودارون چه عوارض جانبی دارد

آمیودارون ممکن است عوارض جانبی خفیف یا جدی ایجاد کند که این می تواند در برخی افراد اتفاق بیوفتد، در صورت اینکه عوارض جدی بود می بایست سریعا به پزشک مراجعه کنید. برخی از عوارض جانبی این دارو طی چند ساعت و یا پس از عادت کردن بدن با این دارو از بین می رود. بهتر است درباره عوارض جانبی با پزشک خود مشورت کنید.

قرص آمیودارون خواب آلودگی ایجاد نمی کند، اما ممکن است برخی عوارض دیگر از قبیل خستگی، تهوع و استفراغ را در بعضی از افراد ایجاد کند، که این عوارض شایعترین عوارض جانبی این دارو می باشد. این عوارض جانبی ممکن است طی چند ساعت یا چند روز از بین برود.
شایعترین عوارض جانبی این دارو شامل :

• حالت تهوع
• استفراغ
• خستگی
• لرزش
• یبوست
• بیخوابی
• سردرد و دل درد
• کاهش میل جنسی
• حرکات غیرقابل کنترل

عوارض جانبی جدی

در صورت بروز عوارض جانبی جدی، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید و اگر علائم شما تهدید کننده زندگی باشد می بایست با فوریت های پزشکی مراجعه کنید.

یکی از عوارض جانبی جدی این دارو عکس العمل آلرژیک بدن نسبت به این دارو می باشد و در صورت مشاهده علائمی چون بثورات پوستی، خارش، تورم لب، صورت یا زبان می بایست سریعا به فوریت های پزشکی مراجعه کنید.

معمولا عوارض جانبی حتی پس از قطع آمیودارون ممکن است مدتی ادامه داشته باشد زیرا چندین ماه طول می کشد تا آمیودارون کاملا از بدن پاک شود.

آمیودارون ممکن است در برخی افراد مشکلات ریوی ایجاد کند که شامل موارد زیر باشد:

• خس خس سینه
• مشکل تنفس
• تنگی نفس
• سرفه کردن
• درد قفسه سینه
• لخته خون

تغییر بینایی یکی از عوارض جانبی جدی داروی میودارون می باشد که در صورت مشاهده تاری دید، افزایش حساسیت به نور و مشکلات بینایی مانند دیدن هاله آبی یا سبز می بایست سریعا به پزشک مراجعه کنید.

آمیودارون در برخی افراد ممکن است مشکلات کبدی ایجاد کند و علائمی چون ادرار تیره، زردی پوست یا سفیدی چشم، خستگی و ضعف غیر معمول نمایان شود. در صورت مشاهده این علائم با پزشک خود تماس بگیرید.

مشکلات معده و مشکلات تیروئید از عوارض جانبی داروی آمیودارون می باشد. در صورت مشاهده علائمی چون دفع خون، دل درد و حالت تهوع یا استفراغ که می تواند علائمی از عوارض جانبی این دارو بر روی معده باشد، سریعا به پزشک مراجعه کنید. تعریق زیاد و کاهش تحمل به گرما یا سرما و همچنین ضعف، کاهش وزن و موهای کم پشت از علائم مشکلات تیروئیدی می باشد.

آسیب عصبی از دیگر عوارض جانبی داروی آمیودارون می باشد که علائم آن شامل:

• ضعف عضلانی
• حرکات کنترل نشده
• مشکل راه رفتن
• درد، سوزن سوزن شدن یا بی حسی در دست و پا

حساسیت به خورشید

آمیودارون ممکن است باعث حساسیت بیشتر شما در برابر آفتاب شود و یا باعث شود پوست شما به رنگ خاکستری یا آبی در آید. سعی کنید هنگام مصرف این دارو از رفتن به زیر آفتاب جلوگیری کنید. اگر می دانید در معرض آفتاب قرار ندارید از کرم ضد آفتاب و لباس محافظ استفاده کنید.

خطر مشکلات بینایی

در طول درمان با آمیودارون باید معاینات منظم چشم داشته باشید. آمیودارون ممکن است باعث مشکلات بینایی، از جمله تاری دید، دیدن هاله های اطراف اشیا یا حساسیت به نور شود. در صورت مشاهده هر یک از این عوارض باید با پزشک خود تماس بگیرید.

خطر مشکلات ریوی

در برخی موارد آمیودارون می تواند باعث آسیب ریوی شود که می تواند کشنده باشد. اگر قبلا به بیماری ریوی مبتلا شده اید ممکن است بیشتر در معرض خطر باشید. در صورت مشاهده تنگی نفس، خس خس سینه، مشکل تنفس، درد قفسه سینه یا آب دهان خونی در هنگام مصرف این دارو بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.

آمیودارون با چه داروهایی تداخل دارد

داروی آمیودارون می تواند با چندین دارو تداخل ایجاد کند و به این معنی است که مصرف همزمان با این دارو با سایر داروها می تواند عوارض جانبی ایجاد کند و یا تاثیرات متفاوتی را ایجاد کند. برخی می توانند در عملکرد دارو اختلال ایجاد کنند، در حالی که برخی دیگر می توانند باعث افزایش عوارض جانبی شوند.

در زیر لیستی از داروهایی وجود دارد که می توانند با آمیودارون تداخل داشته باشند. این لیست شامل تمام داروهایی نیستند که ممکن است با آمیودارون تداخل داشته باشند.

قبل از مصرف آمیودارون، حتما تمام داروهای تجویز شده و مصرفی را با پزشک خود درمیان بگذارید تا مطمئن شوید داروهایی که مصرف می کنید با این دارو تداخل نداشته باشد. همچنین در مورد ویتامین ها و گیاهان و مکمل هایی که مصرف می کنید حتما با پزشک خود مشورت کنید.

آنتی بیوتیک هایی که با داروی آمیودارون تداخل دارند شامل:

• اریترومایسین
• کلاریترومایسین
• فلوکونازول
• لووفلوکساسین

داروهای ضد ویروسی می توانند میزان آمیودارون را در بدن افزایش دهند. این امر شما را در معرض خطر بیشتری برای عوارض جانبی جدی ناشی از آمیودارون قرار دهد. اگر داروهای زیر را مصرف می کنید حتما قبل از تجویز با پزشک خود مشورت کنید

• دارووناویر
• فوزامپرناویر
• لوپیناویر
• ریتوناویر
• ساکویناویر
• تیپراناویر

رقیق کننده های خون مانند وارفارین با آمیودارون ممکن است اثر رقیق کننده خون را افزایش دهد و این باعث خطر خونریزی جدی در افراد می شود که ممکن است کشنده باشد.

استفاده از دکسترومتورفان به همراه آمیودارون ممکن است میزان دکسترومتورفان را در بدن افزایش دهد که می تواند منجر به سمیت شود.

داروهای ضد افسردگی مانند ترازودون ممکن است میزان آمیودارون را در بدن افزایش دهد که این می تواند خطر عوارض جانبی جدی در افراد شود و در برخی موارد می تواند کشنده باشد.

داروهای مصرف سایمتیدین با آمیودارون ممکن است میزان آمیودارون را در بدن افزایش دهد.این امر شما را در معرض خطر بیشتری برای عوارض جانبی جدی ناشی از آمیودارون قرار می دهد.

مصرف ایوبرادین با آمیودارون ممکن است ضربان قلب شما را کند کند وباعث اختلالات ریتم قلب شود. اگر این داروها را با هم مصرف کنید پزشک ممکن است عملکرد قلب شما را کنترل کند.

داروهای قلبی

مصرف آمیودارون با داروهای خاص قلبی ممکن است سطح داروهای قلب را در بدن افزایش دهد و این می تواند منجر به عوارض جانبی جدی شود که ممکن است کشنده باشد.

اگر یکی از این داروها را با آمیودارون مصرف کنید، پزشک ممکن است دوز داروی قلب را کاهش دهد و نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

• دیگوکسین
• کینیدین
• پروکائین آمید
• فلکاینید

داروهای هپاتیت

مصرف برخی از داروهای هپاتیت با آمیودارون می تواند باعث برادی کاردی جدی شود که سرعت ضربان قلب شما را کند می کند. این می تواند تهدید کننده زندگی باشد. اگر هر یک از این داروها را با آمیودارون مصرف کنید، پزشک احتمالا ضربان قلب شما را کنترل کند.

مکمل های گیاهی

مصرف گیاه خار مریم با آمیودارون ممکن است میزان آمیودارون را در بدن کاهش دهد و به این معنی است که دارو تاثیر زیادی نخواهد داشت.

داروهای فشار خون بالا

هنگام مصرف آمیودارون با احتیاط از این داروها استفاده کنید. استفاده از این داروها با آمیودارون ممکن است عوارض جانبی برای قلب شما ایجاد کند. برخی از این داروها عبارتند از

مسدود کننده های بتا مانند آسبوتولول، آتنولول ، بیسوپرولول، کارتولول، اسمولول، متوپرولول ، نادولول، پروپرانولول می باشد
مسدود کننده های کانال کلسیم مانند: آملودیپین ، فلودیپین، ایزرادیپین، نیفیدیپین، نمودیپین، نیترندپین

داروهای کلسترول بالا

مصرف استاتین با آمیودارون ممکن است سطح داروهای کلسترول را در بدن افزایش دهد که می تواند عوارض جانبی ایجاد کند. هنگام مصرف آمیودارون، پزشک ممکن است دوز شما را از این داروها کاهش دهد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

• سیمواستاتین
• آتورواستاتین

همچنین مصرف کلستیرامین با آمیودارون ممکن است میزان آمیودارون را در بدن کاهش می دهد و باعث می شود این دارو به خوبی موثر نخواهد بود.

داروی بی حسی موضعی

استفاده از لیدوکائین با آمیودارون ممکن است باعث کندی ضربان قلب و تشنج می شود.

داروهای ضد درد

استفاده از فنتانیل همراه با آمیودارون ممکن است ضربان قلب را کاهش دهد و فشار خون شما را کاهش دهد و مزان خون پمپاژ قلب شما را کاهش دهد.

داروهای آلرژی فصلی

لوراتادین ممکن است میزان آمیودارون را در بدن افزایش دهد و این باعث می شود در معرض خطر بیشتری برای عوارض جانبی جدی ناشی از آمیودارون قرار بگیرید. که از جمله موارد آن می تواند به ضربان نامنظم قلب اشاره کرد که می تواند کشنده باشد.

داروهای ضد تشنج

مصرف فنی توئین با آمیودارون ممکن است میزان آمیودارون را در بدن شما کاهش دهد و باعث شود این دارو به خوبی اثر نکند.